124

امروز دکتر موصلی که درس مدیریت خدمات بهداشتی رو داریم باهاش یه آزمون با اپلیکیشن کاهوت ازمون گرفت، تو کلاس اول شدم و واقعا خوشحال شدم... خیلی خیلی خوشحال شدم... چون از قبل هیچی نگفته بود و کاملا غیرمنتظره آزمون گرفت هیچ کس آمادگی نداشت...دکتر موصلی جز اون آدماست که رو من خیلی تاثیر میذاره، درست مثل دکتر ایرانپور استاد تغذیه مون... یه آدم جدی توی کار،یه اصول و چارچوب خاصی داره که واقعا قابل تحسینه برام... بچه ها همه ازش بدشون میاد، فک کنم تنها کسی که ازش خوشش میاد منم... یه بار دست به یکی کردیم نرفتیم کلاسش، هفته ی بعد گفت ببینید واسه من فرقی نمیکنه شما بیاید یا نه، من اومدم دیدم نیستید یه چرخی زدم برگشتم ولی برید فکر کنید شما با چه هدفی دارید میاید دانشگاه؟ اگه خونه موندن رو ترجیح میدید پس چرا میاید دانشگاه؟ اگه واقعا به درس اهمیت میدید به نظام سلامت پس چرا نمیاید کلاس؟... شاید چند هفته تو فکر بودم دو دل شده بودم میل به دانشگاه رفتن نداشتم چون میدونستم خودمو که نمیتونم گول بزنم میدونم دارم میرم مدرک بگیرم که بعدش برم سر کار... رفتن به دانشگاه و اهمیت ندادن به درس تضاده... هزار تا تضاد تو من بوجود اومد جوری که به زور میومدم دانشگاه...دوس دارم اگه رفتم سر کار یه آدم جدی باشم یه آدم مفید تو نظام سلامت، یه آدم بدرد بخور مثل دکتر موصلی نه یه کارمند از زیر کار در رو! میخوام احساس کنم دارم یه خدمتی به نظام میکنم،نه اینکه فقط یه کاری انجام بدم از سرم واشه.... دوس دارم کلاسای پروپوزال نویسی دکتر مدنی رو برم ولی نمیتونم.... ینی میتونم ولی سختم میشه باید بمونم خوابگاه، دوس دارم برم خونه بخونم نزدیک امتحاناس، ان گه هر هفته برم و بیام هم وقتم میره نمیدونم چیکار کنم...